minimus or minumus

minimus or minumus
   minimus or minumus adj. sup.    [3 MAN-], least, smallest, very small, minute, trifling, insignificant (used as sup. of parvus, comp. minor): nihil in rerum naturā minimum, quod dividi nequeat: ne minimo quidem casu locum relinquere, for the slightest mishap , Cs.: quā minima altitudo fluminis erat, Cs.: licentia, S.: in minimis rebus, trifles . —Prov.: minima de malis, the least among evils . —As subst n. : minimo contenti: minimum virium: unde minimum periculi erat, L.: pro minimis debere, trifles , L.—Of time, least, shortest, very short : pars temporis, a moment , Cs.—Of age, youngest, smallest : ex illis, S.: filius minimus ex tribus, L.: minimus natu horum omnium: ex his natu.—Of price and value, as subst n., the least, lowest price : minimo (emere): minimo aestimare: minimo me provocat, for a trifle , H.

Latin-English dictionary. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”